අතහැරපු මල් පදුර

මට කලින් - නුඹ
නුඹට කලියෙන් මම
උනුන් හා තරගයට
අතහැරපු මල් පදුර


කොහෙන්දෝ පතිත වුණ
දගකාර බැල්මකින්
අහම්බෙන් පැළ වෙලා
මල් පිපුණ මල් පදුර

අතහැරපු දා ඉදන්
නියගයට අහු වුණත්
තාම දලු ලා නැගෙන
මල් පිපෙන මල් පදුර

කැලේටම වල් වැදිලා
දැන් හුගක් ලොකු වෙලා
ලාඩප්ප ගස් වැටිය
පහු කරන් උස් වෙලා

( අපි උන්නු කාලෙ නම්
කප්පාදු කළ නිසා
ඒ තරම් උසක් ගැන
වගක්වත් තිබුණෙ නෑ )

පේනවද අග්ගිස්ස ?
ලාඩප්ප ගස් වැටියෙ
කොළ පාට උරා ගෙන
තරගයට වගෙ වැඩෙන
අතු දෙකක් තියෙන හැඩ

දන්නවද ඒ කොනක
සුදුම සුදු මල් දෙකක්
තාම - අපි නැති වුණත්
හැමදාම පිපෙන වග !

ප.ලි. -

“කවුද බලමු ලෝකෙටම ඇහෙන්න ,
මම උඹල හැමෝටම ආදරෙයි කියලා -
මුලින්ම කෑ ගහන්නෙ ?”
(නුඹ මගෙන් හැමදාම අහපු ප්‍රශ්නයක්)

මේ තමයි හරි කාලෙ
ලෝකෙටම ඇහෙන්නට
ඒ රහස කියන්නට !
පෝර දිය නැති වුණත්
අපේ ඒ මල් පදුර
තවම මල් පුබුදුවන

රහස එළි කරන්නට !